ze praat niet meer
heeft de stembanden toegevouwen
de woorden opgeborgen
in de holte van haar keel

ze neemt de tijd
die ze nog heeft
om rond te kijken, rustig
ons op te nemen
als legt ze ons vast
om bij zich te hebben
straks, onderweg

wij geven ons aan haar
cadeau, het enige dat ze zich
nog wenst