duivenplaag

hardnekkig is hij wel, die verdomde duif
strontvogel op mijn grondgebied, met steeds
die grote boodschap, vrede, hoe durft ie
ik spring op als een klapwiekende, krijsende
vogelverschrikker en storm op hem af
wegwezen jij, terug naar je koerdistan

begrijp me goed, ik heb niks tegen vrede
ik wil geen stront, maar als je zo nodig moet
stort je dan op die wereldvreemde lieverds
met hun handjes graan, op het wit bescheten
plein mag je vogelvrij, zie je mijn buks?
ga in vrede voordat ik je de oorlog verklaar